Το τελευταίο ατελιέ του Πικάσο στις Κάννες σε μία μοναδική έκθεση στο Λονδίνο

Ο Πικάσο μετακόμισε στην Νότια Γαλλία το 1946, αμέσως μετά το Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο. Είχε ήδη χτίσει μία λαμπρή καριέρα, ωστόσο ήταν αποφασισμένος να συνεχίσει να πειραματίζεται, ενώ παράλληλα λαχταρούσε να δραπετεύσει από το Παρίσι, όπου τα σημάδια του πολέμου ήταν ακόμα εμφανή. Έτσι, το στούντιο του μεταφέρθηκε στις Κάννες, σε μία πολυτελή βίλα ονόματι «La Californie».

Η έκθεση περιλαμβάνει πολλές φωτογραφίες τραβηγμένες από τον André Villers -στενό φίλο του Πικάσο- από την πρώτη τους συνάντηση τον Μάρτιο του 1953. Την εποχή δηλαδή που ο Πικάσο ξεκίνησε την συστηματική ενασχόληση του με τον πηλό και παρήγαγε ένα αξιοσημείωτο αριθμό κεραμικών έργων. Ο Villers τον αποθανάτισε σε πολλές στιγμές δημιουργίας, προσφέροντας μία απαράμιλλη ματιά στο στούντιο του. Ο Πικάσο έπαιρνε συνηθισμένα αντικείμενα της καθημερινής ζωής και τα μετέτρεπε σε κάτι συναρπαστικό,  δίνοντας τους σχήμα πουλιών, είτε διακοσμώντας τα με μορφές ζώων. Πολλά από αυτά τα κεραμικά μπορεί κάποιος να θαυμάσει και στην έκθεση.

Ενώ οι ζωώδεις μορφές αποτελούν τεράστιο μέρος των «κεραμικών γλυπτών» του, τα κεραμικά του Πικάσο είναι επίσης συχνά διακοσμημένα με πρόσωπα γυναικών και ανδρών. Μερικά από τα πιο σημαντικά εκθέματα κεραμικής της έκθεσης είναι το γλυπτό «Wood Owl», μια πραγματικά μαγευτική κουκουβάγια που σε μαγνητίζει με το άγριο βλέμμα της και το «Complete Set of 20 Visage plates», το οποίο αποτελείται από διαφορετικά μεγέθη πιάτων που απεικονίζουν χαμογελαστά πρόσωπα. Με μία προσεκτική ματιά στην έκθεση, γρήγορα αντιλαμβάνεσαι πως ο Πικάσο δεν ήταν ικανοποιημένος από την χρήση ενός μόνο υλικού και ύφους, αντίθετα πειραματιζόταν με ένα μείγμα καλλιτεχνικών στυλ.

Η έκθεση περιλαμβάνει και το αριστούργημα Minotaure caressant du Mufle la Main d’une Dormeuse. Ο μυθικός Μινώταυρος ήταν το alter ego του Πικάσο τη δεκαετία του 1930 και μέρος μιας ευρύτερης εξερεύνησης του κλασικισμού. Μία εξερεύνηση που συνέχισε μέσα από το έργο του για πολλά χρόνια. Για τον Πικάσο εξέφραζε πολύπλοκα συναισθήματα σε μια περίοδο προσωπικής αναταραχής, συμβολίζοντας τη ζοφερότητα, τη βία, την ενοχή και την απόγνωση.

Άλλα έργα που παρουσιάζονται στην έκθεση, όπως το ύστερο αριστούργημα Deux nus et têtes dhommes, δείχνουν το ενδιαφέρον του Πικάσο για τα ερωτικά θέματα, το οποίο εντάθηκε τα τελευταία χρόνια της ζωής του ως μία προσπάθεια να ξαναβρεί την χαμένη του λίμπιντο. Η εικόνα του ξαπλωμένου γυμνού απορρέει έναν αισθησιασμό γεμάτο αυτοπεποίθηση, ενώ παράλληλα έχει εμφανείς επιρροές από έργα των Ανρί Ματίς και Ζαν Ωγκύστ Ντομινίκ Ενγκρ. Ο Πικάσο καταφέρνει να συνδυάσει τις ονειρικές εικόνες με την ενεργητική αντιπαράθεση των ισχυρών γραμμών του.

Η έκθεση «Atelier Picasso» αποτελεί μία προσπάθεια αναβίωσης του τελευταίου στούντιο του Πικάσο και προσφέρει μια σπάνια εξερεύνηση στο ευφυές μυαλό ενός από τα μεγαλύτερα ταλέντα του 20ού αιώνα. Τα έργα τέχνης θα παρουσιαστούν μαζί με έπιπλα από τη διάσημη βίλα του, κάνοντας τον επισκέπτη να αισθάνεται σαν να μπαίνει στο στούντιο του καλλιτέχνη.