To West Side Story του Στίβεν Σπίλμπεργκ φέρνει τα Χριστούγεννα νωρίτερα στις αίθουσες. Ένα πραγματικό οπτικοακουστικό πανηγύρι, βασισμένο σε γνώριμο υλικό μεν, αλλά γυρισμένο με πολύ μεράκι.

Κάθε μουσικοχορευτικό νούμερο έχει δέκα ευρήματα παραπάνω σε σχέση με το αντίστοιχο στην κλασική ταινία των Ρόμπερτ Γουάιζ και Τζερόμ Ρόμπινς, δηλαδή τίποτα λιγότερο από όσα θα περίμενες από έναν από τους καλύτερους Αμερικανούς σκηνοθέτες.

Αν στο West Side Story πόλος έλξης και αιχμή του δόρατος αποτελεί η σκηνοθετική βιρτουοζιτέ, στο Μην Κοιτάτε Πάνω, τη νέα ταινία του Άνταμ Μακέι (Anchorman, The Big Short), ως κράχτης λειτουργεί ο γαλαξίας αστέρων που παρελαύνει επί της οθόνης. Λεονάρντο Ντι Κάπριο, Τζένιφερ Λόρενς, Μέριλ Στριπ, Κέιτ Μπλάνσετ και Τιμοτέ Σαλαμέ είναι μερικά από τα ονόματα που ενσαρκώνουν τους χαρακτήρες στη νέα σάτιρα του Αμερικανού σκηνοθέτη που μελετά τη σχέση πολιτικής, επιστήμης, παραδοσιακών media και social media υπό το πρίσμα μιας επικείμενης καταστροφής – σας θυμίζει κάτι;

Κι αν αυτές οι δυο ταινίες μονοπωλούν το ενδιαφέρον, θα είναι κρίμα να παραβλέψουμε το C’mon, C’mon, πρώτη ταινία του Χοακίν Φοίνιξ μετά το Όσκαρ για τον Τζόκερ. Πρόκειται για ένα τρυφερό, ασπρόμαυρο φιλμ που αφουγκράζεται τη νεότερη γενιά και προσπαθεί να βρει κοινό τόπο ανάμεσα σ’ αυτή και στην παλιότερη μέσα από τη σχέση θείου κι ανιψιού, όπως αυτή αναπτύσσεται και εξελίσσεται από τις λίγες μέρες που περνούν μαζί.

Τα παιδιά είναι η έγνοια και του Daniel ’16, της νέας ταινίας μυθοπλασίας του Δημήτρη Κουτσιαμπασάκου, μιας ευγενούς προσθήκης στη διακριτική, ανθρωποκεντρική φιλμογραφία του.

Τέλος, στις αίθουσες βγαίνει και το Black Bachelor με στόχο να τραβήξει στις αίθουσες ένα κοινό που επιθυμεί να δει γνώριμες φιγούρες της τηλεοπτικής καθημερινότητας να κάνουν χαβαλέ επί της (μεγάλης) οθόνης.

Αναδημοσίευση απο lifo.gr
Συντάκτης: Γιάννης Βασιλείου