Ο σπουδαίος συνθέτης γεννήθηκε σαν σήμερα και εμείς θυμόμαστε 10 ξεχωριστές μουσικές στιγμές του
Ο Χρήστος Λεοντής δεν πάει δηλαδή με το «κομμάτι». Αν το επιθυμούσε, θα είχε υπερπολλαπλάσιο αριθμό τραγουδιών στο ενεργητικό του.
Το ταλέντο, η φήμη, το κύρος του λειτουργούν ως «κράχτης».
Όμως τα ζητούμενα του στην τέχνη και τη ζήση είναι διαφορετικά. Αληθινός καλλιτέχνης πορεύτηκε με στοχευμένο όραμα. Γι’ αυτό και η διακριτική σχέση του με τη βιομηχανία της δισκογραφία, γι’ αυτό και η πυκνή ενασχόλησή του με το θέατρο με εξαιρετικά αποτελέσματα.
Στην τραγουδοποιία του, ο Χρήστος Λεοντής κατάφερε μέσα από τους κύκλους τραγουδιών του, να βγάλει στιγμές που αγαπήθηκαν από τον κόσμο, δίχως να χάσει το ολοκληρωμένο έργο την ενιαία την δύναμή του. Κι αυτό είναι κάτι πολύ δύσκολο, προνόμιο των ευλογημένων.
Για να κατανοήσετε το μέγεθος του καλλιτέχνη, σκεφτείτε πως ο ίδιος, μέσα απ’ τις δημιουργίες του, δεν επιδιώκει καν να «χαϊδέψει» ή να κολακέψει τον ακροατή.
10 μοναδικές στιγμές του Χρήστου Λεοντή, που γεννήθηκε στις 11 Μαΐου του 1940…
«Δεν θέλω να μου δέσετε τα μάτια» σε στίχους του Κώστα Βίρβου μέσα από την πρώτη ολοκληρωμένη απόπειρα του Λεοντή, την περίφημη «Καταχνιά» που κυκλοφόρησε από την Odeon τον Μάιο του 1965
Ο Καζαντζίδης είναι συγκλονιστικός όταν τραγουδά «Ένας ξύλινος σταυρός».
«Που να χωρέσει τ’ όνειρο» με τον Βαγγέλη Περπινιάδη και τη Ρία Νόρμα σε στίχους του Μιχάλη Παπανικολάου μέσα από τον κύκλο «Ανάσταση Ονείρων» που εκδόθηκε το 1966.
Θυμάμαι τον Περπινιάδη να μου μιλά με συγκίνηση για τις ηχογραφήσεις του με τον Λεοντή.
Στο λυκαυγές της δεκαετίας του ’70 ο Λεοντής παρουσιάζει τον κύκλο «12 παρά 5». Το 1974 θα έρθει το σμίξιμο με τον Λόρκα σε απόδοση του Λευτέρη Παπαδόπουλου στο άλμπουμ «Αχ έρωτα».
Κάπως έτσι όλοι μας ερωτευθήκαμε στο Γουαδαλκιβίρ.
Ακολουθεί το «Καπνισμένο Τσουκάλι» σε ποίηση του Γιάννη Ρίτσου. Καθηλωτικός ο ίδιος ο ποιητής και ο Κρητίκαρος βάρδος.
Ο δίσκος κλείνει με το «Και να αδελφέ» μου…
Αρκετά αργότερα το 2007 ο Χρήστος Λεοντής θα συναντηθεί με τον ποιητή Δημήτρη Λέντζο και τον Δημήτρη Μητροπάνο, «Έρωτας Αρχάγγελος».