Κώστας Μακεδόνας: «Ο Γιώργος Νταλάρας κράτησε τον πήχη πολύ ψηλά»

Τη Δευτέρα 30 Σεπτεμβρίου στις 9 το βράδυ ο ραδιοφωνικός σταθμός «Μέντα 88» θα τιμήσει με μια μεγάλη συναυλία τον Γιώργο Νταλάρα, ένα από τα πιο διαχρονικά και αγαπημένα πρόσωπα του ελληνικού τραγουδιού.

Στη συναυλία με τον τίτλο «Γιώργος Νταλάρας – Μουσικά γενέθλια – Duets» θα τραγουδήσουν μαζί του συνοδοιπόροι του ερμηνευτές, με τους οποίους ο Γιώργος Νταλάρας συμπορεύθηκε αυτά τα 52 χρόνια της διαδρομής του στην ελληνική δισκογραφία, αλλά και αξιόλογοι καλλιτέχνες της νεότερης γενιάς, τραγουδώντας κλασικά αλλά και απρόβλεπτα ντουέτα, με τη συνοδεία, όπως πάντα, μιας εξαιρετικής ορχήστρας, αποτελούμενης από σπουδαίους μουσικούς.

Με αφορμή τη συμμετοχή του στη συναυλία, ο Κώστας Μακεδόνας συμμετέχει και στο αφιέρωμα του Ogdoo.gr στον Γιώργο Νταλάρα, που κλείνει σήμερα τα εβδομήντα του χρόνια, καταθέτει τις απόψεις του και του στέλνει τις ευχές του…

«Με μισεί γιατί είμαι ο μόνος από τους φίλους του που τρέχω πιο γρήγορα από κείνον»

Κώστα θυμάσαι πότε άκουσες για πρώτη φορά τον Γιώργο Νταλάρα;
Παιδάκι στις πρώτες τάξεις του Δημοτικού…

Μήπως και σε ποιο τραγούδι;
Ήταν «Το σακάκι μου κι αν στάζει» του Σταύρου Κουγιουμτζή και του Άκου Δασκαλόπουλου. Το άκουσα στο ραδιόφωνο κι επειδή ενθουσιάστηκα, οι γονείς μου έσπευσαν και μου αγόρασαν το δισκάκι 45 στροφών το οποίο το έχω ακόμα.

Πότε πρωτοπήγες σε συναυλία του;
Σε μεγάλη του συναυλία στο Παλαί ντε Σπορ. Ήμουν μαθητής στο Γυμνάσιο.

Και λίγα χρόνια μετά τραγουδήσατε μαζί στη σκηνή. Μνήμες από την πρώτη συνάντηση;
Ήταν στα μέσα της δεκαετίας του 90. Τεράστια η χαρά μου. Είχα επιτέλους τον δάσκαλο μου να μου κάνει ιδιαίτερα μαθήματα.

Εκτός από τις συναυλίες, έχετε τραγουδήσει μαζί του και στο studio. Πώς είναι η συνύπαρξη εκεί;
Ο Γιώργος είναι ο απόλυτος επαγγελματίας. Είναι τελειομανής και για να πάρει το αποτέλεσμα που θέλει δεν τον νοιάζει πόσες ώρες θα ξοδέψει δουλεύοντας. Ψάχνει πάντα και την παραμικρή λεπτομέρεια και δεν αφήνει τίποτα στην τύχη. Έχει στο μυαλό του αυτό που θέλει και μπορεί να δουλεύει ακούραστα όσο κι αν χρειαστεί μέχρι να πάρει αυτό το αποτέλεσμα.

Σε παλαιότερη συνέντευξη είχες δηλώσει πως σε μια εποχή, στα τέλη της δεκαετίας του ’80 αν θυμάμαι καλά, που σκέφθηκες να παρατήσεις το τραγούδι, ο Γιώργος Νταλάρας σε επηρέασε έτσι ώστε να συνεχίσεις. Τι ακριβώς είχε συμβεί τότε;
Καταρχάς στα τέλη της δεκαετίας του 80 δεν είχα καμιά πρόθεση να παρατήσω το τραγούδι μιας και τότε βγήκα στο τραγούδι. Η πρώτη μου δισκογραφική δουλειά ήταν το 1989. Ένα χρόνο μετά όμως, ευρισκόμενος σε μεγάλο οικονομικό ζόρι, είχα μπει στον πειρασμό να απαντήσω θετικά σε μια δουλειά η οποία δε με εξέφραζε και δεν μου ταίριαζε καθόλου. Το συζητήσαμε τότε παρέα και μου είπε να μην το κάνω, γιατί θα έκανα πολύ μεγάλο κακό στη συνέχεια της καριέρας μου. Μου είπε πως λέγοντας όχι σε πράγματα που δεν μας εκφράζουν και δεν μας ταιριάζουν, ανοίγουμε την πόρτα σε άλλα πράγματα πιο σημαντικά. Φεύγοντας από το ραντεβού μας πήγα στο σπίτι και τηλεφώνησα (δεν υπήρχαν κινητά τότε) για να απαντήσω αρνητικά στη συγκεκριμένη δουλειά. Δεν πρόλαβα να κλείσω το τηλέφωνο και ξαναχτύπησε και στην άλλη άκρη της γραμμής ήτανε η Άλκηστις Πρωτοψάλτη που με έπαιρνε για να συνεργαστούμε το χειμώνα. Μια συνεργασία που κράτησε οκτώ και πλέον χρόνια με παραστάσεις που γράψανε ιστορία.

Από το υλικό του, που καλύπτει μια διαδρομή 52 χρόνων στη δισκογραφία, θα ξεχώριζες κάτι;
Τις σπουδαίες συνεργασίες του με τους μεγάλους συνθέτες, στιχουργούς και ποιητές και φυσικά τους δίσκους του με τα ρεμπέτικα τραγούδια που συνέβαλαν τα μέγιστα στο να κρατηθεί αυτό το μοναδικό είδος μουσικής ζωντανό.

Στα πολυσυλλεκτικά σου προγράμματα, όχι στα αφιερώματα, εντάσσεις τραγούδια που έχει πει σε πρώτη εκτέλεση;
Πάντα έχω τραγούδια του στα προγράμματά μου. Μέσα στα 52 χρόνια της καριέρας του μας έχει χαρίσει δεκάδες μεγάλα και διαχρονικά τραγούδια. Πώς να λείψουν από τα προγράμματα μας;

Όταν τα τραγουδάς έρχεται η φωνή του στο μυαλό σου;
Το ίδιο συμβαίνει και με τη φωνή του. Δεν μπορεί να λείψει απ´ το μυαλό μου. Είναι ένας από τους μεγαλύτερους δασκάλους μου. Από παιδί μελετούσα τον τρόπο που τραγουδάει και την τεχνική του.

Υπάρχει περίπτωση να ξανακάνετε κοινές εμφανίσεις, σε πιο σταθερή βάση;
Φυσικά και με μεγάλη μου χαρά.

Πώς νιώθεις για τη συμμετοχή σου στη γιορτή του Ηρωδείου;
Μεγάλη χαρά και συγκίνηση που θέλησε να είμαι κοντά του αυτή τη γιορτινή βραδιά των γενεθλίων του και να ξανατραγουδήσουμε μαζί. Θυμάμαι ότι τραγουδούσαμε πάλι μαζί το βράδυ που έκλεινε τα πενήντα του. Στην Κύπρο σε δική μας συναυλία. Όχι πολυσυμμετοχική.

Σήμερα που έχει τα γενέθλιά του, ποια ευχή θα του έστελνες;
Σαν ευχή θα ήθελα να του πω να έχει υγεία, δύναμη και αντοχή για να μας χαρίσει κι άλλα πράγματα, γιατί δεν πρόκειται να καθίσει να ξεκουραστεί. Αυτό θα κάνει πάντα στη ζωή του, οπότε να’ ναι γερός για να το κάνει…

Με δυο λόγια, ποιος νομίζεις πως είναι ο ρόλος και η προσφορά του στο ελληνικό τραγούδι;
Ο Γιώργος έχει προσφέρει πάρα πολλά στο ελληνικό τραγούδι. Κράτησε τον πήχη πολύ ψηλά. Τραγούδησε μεγάλους σύνθετες και στιχουργούς και πολύ σημαντικά τραγούδια. Κράτησε και κρατάει τη σκυτάλη του καλού Λαϊκού τραγουδιού. Έγινε φωτεινό παράδειγμα για πολλούς νεότερους τραγουδιστές και μουσικούς. Δεν επαναπαύτηκε ποτέ στις δάφνες του αλλά συνέχεια έψαχνε και ψάχνει νέους τρόπους για να εκφραστεί καλλιτεχνικά. Σαφώς αποτελεί και διαβατήριο της ελληνικής μουσικής για το εξωτερικό έχοντας τραγουδήσει σ´ όλο τον κόσμο. Τέλος, χάρη στην προσωπική μας φιλία τόσα χρόνια, γνωρίζω και πράγματα που δεν τα ξέρει ο κόσμος που με κάνουν να τον εκτιμώ βαθύτατα και να τον θαυμάζω πρωτίστως σαν άνθρωπο.

Όπως η αγάπη του για τις πτήσεις, ας πούμε; Σας είδαμε πριν από λίγες ημέρες παρέα στις εκδηλώσεις του Athens Flying Week στην Τανάγρα, όπου φαντάζομαι πως πήγατε με δική σου πρωτοβουλία.
Κοίταξε, εμένα πάντα μου κάνει πλάκα και μου λέει ότι με μισεί, γιατί είμαι ο μόνος από τους φίλους του που τρέχω πιο γρήγορα από κείνον. Ξέρεις, γιατί έχει ένα πάθος με την ταχύτητα. Αλλά με ότι και να τρέξει δεν μπορεί να ξεπεράσει το airbus, κατάλαβες; Οπότε του αρέσει πολύ και το αεροπλάνο και η πτήση. Κι έτσι ήταν ευκαιρία μιας και υπήρχε το Athens Flying Week, σκέφτηκα να του κάνω αυτό το δώρο, να τον πάρω να πάμε εκεί παρέα και χάρηκα γιατί ένιωσα ότι του ’κανα πραγματικά ένα ωραίο δώρο. Έκανε σαν παιδάκι δεκαπέντε χρονών, η χαρά του ήταν απίστευτη. Το ευχαριστήθηκε πάρα πολύ και αυτό μ’ έκανε και χάρηκα κι εγώ πάρα, πάρα πολύ…