Ο Οκτώβριος, ο μήνας που σηματοδοτεί την έναρξη της χειμερινής θεατρικής δραστηριότητας, έχει μπει για τα καλά, ακόμη όμως δεν έχει δοθεί το σήμα για τη λειτουργία των κλειστών θεάτρων, που παραμένουν σε αναστολή από την προηγούμενη άνοιξη. Παρ’ όλα αυτά, πολλοί είναι οι θίασοι που δηλώνουν έτοιμοι να ξεκινήσουν (κάποιοι έχουν δώσει ήδη ημερομηνίες για τις πρεμιέρες τους κι άλλοι όχι). Συγκεντρώσαμε λοιπόν τις παραστάσεις που… προτίθενται να ξεκινήσουν τον Οκτώβριο και ελπίζουμε να εγκαινιάσουν μια χρονιά χωρίς άλλα απρόοπτα… «Το τρίτο στεφάνι» του Κώστα Ταχτσή είναι μια από τις πλέον πολυαναμενόμενες παραστάσεις της θεατρικής σεζόν και μια υπερπαραγωγή που σε πείσμα των καιρών έρχεται να αποδείξει ότι το θέατρο μπορεί και πρέπει να επιβιώσει σε κάθε συνθήκη. Και ενώ η πανδημία καλά κρατεί και το μέλλον των θεαμάτων παραμένει εξαιρετικά αβέβαιο, οι Θεατρικές Σκηνές και ο Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης από τη θέση του σκηνοθέτη πήραν το ρίσκο να μην ακυρώσουν την προγραμματισμένη παραγωγή του Παλλάς για τη σεζόν 2020-2021. Εργάστηκαν με συνέπεια, φορώντας μάσκες και λαμβάνοντας ταυτόχρονα όλα τα μέτρα προστασίας, για να είναι όλα έτοιμα. Έτσι, μόλις δοθεί το πράσινο φως, η Μαρία Καβογιάννη, η Μαρία Κίτσου κι ένας δεκαοχταμελής θίασος ηθοποιών, με συνοδοιπόρο τις ολοκαίνουργιες συνθέσεις του Μίνου Μάτσα θ’ ανέβουν στη σκηνή να ζωντανέψουν το σημαντικό ελληνικό λογοτεχνικό κείμενο για το οποίο μπορούμε να πούμε ότι κατέγραψε εποπτικά την ελληνική κοινωνία του 20ού αιώνα. Ο Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης μιλώντας στο «α» για το έργο είπε: «Όταν ο άνθρωπος αποφασίζει, ο Θεός γελά, λέει η παροιμία. Ναι, ισχύει, η ζωή έχει σχεδόν πάντα άλλα σχέδια από τα δικά μας. Όμως, τι άλλο μπορούμε να κάνουμε, απ’ το να προχωρήσουμε μπροστά, όπως μπορεί ο καθένας; Δουλεύοντας το “Τρίτο Στεφάνι” ένιωσα το πολύτιμο νόημα που έχει αυτό το κείμενο για μένα σ’ αυτήν ακριβώς τη συγκυρία: είναι μια απόλυτη κατάφαση στη ζωή – με τα προβλήματά της, μεγάλα και μικρά». Ο ιστορικός, κοινωνικός και πολιτικός βίος της νεότερης Ελλάδας αλλά και τα διαχρονικά υπαρξιακά ζητήματα αποτελούν τον καμβά στον οποίο υφαίνονται οι πολυτάραχες ζωές των πρωταγωνιστριών. (Παλλάς, από 14/10) Με τον Λάκη Γαβαλά στο ρόλο της Ζαζά θ’ ανέβει «Το κλουβί με τις τρελές» του Ζαν Πουαρέ, σε μια ανεβαστική μεταφορά από το θέατρο και τον κινηματογράφο. Το έργο καταπιάνεται με τη ζωή δύο γκέι χορευτών στο καμπαρέ όταν η ηρεμία τους ανατρέπεται. Σκηνοθετεί ο Βασίλης Πλατάκης και παίζουν οι Τ. Μπινιάρης, Β. Κουλιανού, Κ. Φραγκολιάς, κ.ά. (Μπροντγουαίη, από 14/10) Με τις Μίνα Αδαμάκη, Στέλλα Κρούσκα και Βασιλίνα Κατερίνη ανεβάζει ο Φώτης Μακρής στο Studio Μαυρομιχάλη τον «Τζεμ» της Ιρλανδής Ελέιν Μέρφι. Οι τρεις ηρωίδες διαφορετικών γενεών μέσα από διαδοχικούς μονολόγους αφηγούνται γεγονότα που άλλαξαν άρδην τις ζωές τους και τις έκαναν να επαναπροσδιορίσουν τις προτεραιότητές τους. (Studio Μαυρομιχάλη) Ο Πέτρος Ζούλιας σκηνοθετεί τον Βλαδίμηρο Κυριακίδη, τον Λεωνίδα Κακούρη, την Έφη Μουρίκη, τη Μαρία Αντουλινάκη, τον Κωνσταντίνο Γιαννακόπουλο και τον Γιώργο Κωνσταντίνου στην περιπετειώδη «Παγίδα» του Ρομπέρ Τομά στο θέατρο Ζίνα. Έργο γεμάτο σασπένς και μυστήριο, για τον μετρ του θρίλερ Άλφρεντ Χίτσκοκ «Η παγίδα» «είναι ένα πρωτότυπο μείγμα από βιτριόλι και μαρμελάδα, που κάνει το συγγραφέα της να μοιάζει γιος της Αγκάθα Κρίστι απ’ τη μια και του Κάρλο Γκολντόνι από την άλλη!». Πράγματι, το έργο του Τομά παίζει με το δραματικό και το κωμικό με αριστοτεχνικό τρόπο. Ο συγγραφέας στήνει ένα συνεχές παιχνίδι με το μυαλό και την ψυχή του θεατή-συμπαίκτη και βάζει δίπλα δίπλα τους αθώους, τους ένοχους, το δράμα, την κωμωδία, τη λογική, την τρέλα και τη φαντασία, δημιουργώντας εντυπώσεις για να τις ανατρέψει αμέσως μετά. (Ζίνα, από 30/10) Ένα έργο της σπουδαιότερης Ελληνίδας δραματουργού επέλεξε ο βραβευμένος κινηματογραφιστής για μία από τις σπάνιες φορές που στρέφεται στη θεατρική σκηνοθεσία, θέλοντας να μας θυμίσει «σε μια εποχή που το “απολιτίκ” έχει γίνει μόδα, ότι κάποτε, όχι πολύ παλιά, υπήρχαν ακόμη ιδεολογίες». Το «Σ’ εσάς που με ακούτε» είναι το προτελευταίο έργο που υπέγραψε η Αναγνωστάκη, απολύτως χαρακτηριστικό του προσωπικού της ύφους που την καταξίωσε ως την κατεξοχήν φωνή έκφρασης μιας ολόκληρης γενιάς. Με τη δράση συγκεντρωμένη σε ένα σπίτι στο Βερολίνο την παραμονή ενός αντιπολεμικού φόρουμ, η Αναγνωστάκη γίνεται και πάλι η φωνή μιας συλλογικής ήττας μπροστά στην αποτυχία της επανάστασης, την παγκοσμιοποίηση, την απολιτίκ νιότη, το ρατσισμό, την αστυνομική βία και τα νεοελληνικά συμπλέγματα… Στην πολυαναμενόμενη παράσταση (που ματαιώθηκε πέρυσι λόγω του lockdown) παίζουν οι Λάμπρος Κτεναβός, Aλέξανδρος Μαυρόπουλος, Γιώργος Μπινιάρης, Αγλαΐα Παππά, Ελένη Ρουσσινού, Πηνελόπη Τσιλίκα κ.ά. (Εθνικό-«Νίκος Κούρκουλος», από 23/10) Για πρώτη φορά στην Ελλάδα θα δούμε το έργο του Ισπανού συγγραφέα (γνωστού από το «Μικρό μου πόνι»), που βασίζεται σε κείμενα από την εποχή της Αναγέννησης. Ηρωίδες του είναι δύο γυναίκες, που μιλούν για τη σεξουαλική απόλαυση και το δικαίωμα στην πνευματική ελευθερία. Στην παράσταση του Red Jasper Cabaret Theatre, που σκηνοθετεί ο Αποστόλης Ψαρρός, τους ρόλους ερμηνεύουν ο ίδιος και ο Φώτης Λαζάρου, ενώνοντας τις φωνές τους με αυτές των γυναικών του χθες και του σήμερα. (Από 19/10) Είναι η αυτοκράτειρα των έργων μυστηρίου και όσες από τις νουβέλες της Αγκάθα Κρίστι και να ’χεις διαβάσει ποτέ δεν πλήττεις. «Η ποντικοπαγίδα» είναι από τα πιο πολυπαιγμένα στο θέατρο έργα της και η ίδια πάντα ενοχλούνταν όταν οι κριτικοί στα κείμενά τους για τις παραστάσεις αποκάλυπταν το τέλος του έργου. Το αριστοτεχνικά γραμμένο έργο μυστηρίου σκηνοθετεί φέτος η Κίρκη Καραλή μεταφέροντας τη δράση στην ελληνική επαρχία των ’90s. Ένα ερμηνευτικό επιτελείο εννιά ηθοποιών –Μαρία Κωνσταντάκη, Ερρίκος Λίτσης, Δανάη Λουκάκη, Ράνια Οικονομίδου, Σήφης Πολυζωίδης, Νίκος Πουρσανίδης / Αλέξανδρος Βάρθης, Μιχάλης Συριόπουλος, Αποστόλης Τότσικας– θα μας οδηγήσει από τη σκηνή του Νέου Ακάδημου σε μια περιπέτεια αλλοπρόσαλλων συμπεριφορών, αλήθειας και ψέματος. (Νέος Ακάδημος, από 17/10) Ιστορίες συνδεδεμένες με τον αγώνα των ανθρώπων μιας λαϊκής γειτονιάς του ’50 για την επιβίωση και με τα όνειρα για το μέλλον αφηγείται το δράμα του Αλέκου Αλεξανδράκη σε σενάριο των Τάσου Λειβαδίτη και Κώστα Κοτζιά που γυρίστηκε το 1961 και βραβεύτηκε στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης. Την ταινία, ένα από τα λίγα δείγματα ελληνικού νεορεαλισμού, έντυσε μουσικά ο Μίκης Θεοδωράκης, ενώ ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης ερμήνευσε το θρυλικό «Βρέχει στη φτωχογειτονιά». Φέτος, ο Σωτήρης Χατζάκης ανεβάζει για πρώτη φορά στο θέατρο το εμβληματικό έργο, με τα τραγούδια του Θεοδωράκη και ερμηνευτή τον Ζαχαρία Καρούνη. Πρωταγωνιστούν: Μ. Βακούσης, Γ. Τσαμπουράκης, Χαρά-Μάτα Γιαννάτου κ.ά. (Γυάλινο Μουσικό Θέατρο, από 30/10) Μια σημαντική πρεμιέρα μάς περιμένει στο υπόγειο του Rex, όπου ο πρωτοεμφανιζόμενος σκηνοθέτης Γιώργος Κουτλής σκηνοθετεί τη μαύρη κωμωδία των αδερφών (Όλεγκ και Βλάντιμιρ) Πρεσνιακόφ, «Παίζοντας το θύμα». Εκπρόσωποι της σύγχρονης ρωσικής δραματουργίας, οι αδερφοί Πρεσνιακόφ σαρκάζουν με τα έργα τους τη βία του σύγχρονου κόσμου. Στο «Παίζοντας το θύμα», όπου πρωταγωνιστούν οι Λαέρτης Μαλκότσης, Κώστας Μπερικόπουλος, Εύη Σαουλίδου κ.ά., θα δούμε την ιστορία του νεαρού Βάλια που δουλεύει στην αστυνομία παίζοντας το θύμα σε αναπαραστάσεις εγκλημάτων… (Rex-Σκηνή «Κατίνα Παξινού») Το «Φαίδρας έρως» (1996), το δεύτερο έργο της Αγγλίδας συγγραφέα Σάρα Κέιν που σκηνοθετήθηκε από την ίδια στο Gate Theatre, θα ανεβάσει η Άντζελα Μπρούσκου στο Μπάγκειον. Μέσα σε ένα δικής της εικαστικής σύλληψης σκηνικό θα δούμε μια σύγχρονη πρωτότυπη εκδοχή της ιστορίας της Φαίδρας με μακρινές επιρροές από την ελληνική μυθολογία, αλλά και τον Σενέκα. Στο σημείωμα της παράστασης υπογραμμίζει «Μια τολμηρή και προκλητική αναθεώρηση του μύθου μέσα από το εμμονικό και καταστροφικό πάθος της Φαίδρας για τον θετό γιο της Ιππόλυτο. Το έργο αποκαλύπτει τη βίαιη φύση του έρωτα μέσα από τη δυσλειτουργία μιας σεξουαλικά διεφθαρμένης βασιλικής οικογένειας σε μια κοινωνία που έχει ως θρησκεία τη λατρεία διασημοτήτων». Τους ρόλους ερμηνεύουν οι Παρθενόπη Μπουζούρη, Γιάννης Παπαδόπουλος, Τσιμάρας Τζανάτος και Νατάσα Εξηνταβελώνη. (Μπάγκειον, από 15/10) Μια αισθηματική κομεντί που έρχεται από τα ’60s έχοντας κάνει μεγάλη επιτυχία στον κινηματογράφο θα δούμε στον ανακαινισμένο Νέο Ακάδημο. Το «Ξυπόλυτοι στο πάρκο» του Νιλ Σάιμον, πολυγραφότατου και πολυβραβευμένου Αμερικανού συγγραφέα, σκηνοθετεί η Ρέινα Εσκενάζυ, ενώ το νεόνυμφο ζευγάρι που αντιμετωπίζει προβλήματα συμβίωσης με το που μπαίνει στο πρώτο του σπίτι ενσαρκώνουν η Βασιλική Τρουφάκου και ο Αργύρης Αγγέλου. Το έργο δείχνει πώς η σκληρή καθημερινότητα μπορεί να λειτουργήσει ισοπεδωτικά για μια σχέση, ενώ σε μια δευτερεύουσα πλοκή, η μητέρα της κοπέλας ζει έναν απροσδόκητο έρωτα με τον εκκεντρικό γείτονα που ζει στο δώμα της πολυκατοικίας. (Νέος Ακάδημος, από 15/10) Ο Γιώργος Πυρπασόπουλος (σε αντικατάσταση του Αντώνη Κρόμπα) έρχεται να προστεθεί φέτος στην παρέα των Ηλία Βαλάση και Στέλιου Δημόπουλου στα «Αξύριστα πηγούνια» του Γιάννη Τσίρου σε σκηνοθεσία Γιώργου Παλούμπη. Οι τρεις τους ερμηνεύουν τρεις νοσοκόμους που συνηθίζουν να συχνάζουν σε στριπτιζάδικα και έχουν υπάρξει κατά κάποιον τρόπο «μνηστήρες» της νεκρής αλλοδαπής στριπτιζέζ (Μαρία Νεφέλη Δούκα) της οποίας το γυμνό σώμα κείτεται μπροστά τους. Μπορεί να πρόκειται για επανάληψη, όμως το ύφος του έργου είναι τέτοιο που οποιαδήποτε πρωταγωνιστική αλλαγή κάνει τη διαφορά και επιβάλλει νέα ανάγνωση. (Μικρό Χορν) Το πρώτο και πιο δημοφιλές έργο του Αμερικανού Τζεφ Μπάρον θα ανεβάσει στο θεατρικό του στέκι στην πλατεία Καρύτση ο Πέτρος Φιλιππίδης. Ο ίδιος θα ερμηνεύσει τον ομώνυμο ρόλο και μαζί με τον Δημήτρη Γκοτσόπουλο θα μας θυμίσουν αυτό το τρυφερό έργο για τις ανθρώπινες σχέσεις. Γνωστό και πολυαγαπημένο από την πρώτη του ελληνική παρουσίαση, το «Την Πέμπτη, κύριε Γκρην» αφηγείται την απροσδόκητη συνάντηση δύο ανδρών διαφορετικής γενιάς και νοοτροπίας που θα συνδεθούν με μια δυνατή φιλία. (Μουσούρη, από 23/10) Για τρίτη φορά (μετά το «Χειρόγραφο» και την «Οπερέτα» λίγα χρόνια πριν) θα απολαύσουμε στο θεατρικό σανίδι τη σπουδαία τραγουδίστρια, καθώς θα ερμηνεύσει το μονολογικό αφήγημα του Βαγγέλη Χατζηγιαννίδη, «Μεταμφίεση». Η ανάγκη μας να κρυβόμαστε πίσω από την αλήθεια, να πλάθουμε κάποιες φορές μια φανταστική πραγματικότητα που χωράει ευκολότερα τις επιθυμίες μας βρίσκεται στην καρδιά του έργου, και η Χάρις Αλεξίου, σκηνοθετημένη από τον νεαρό Σταύρο Ράγια, θα ενσαρκώσει μια άσημη, καθημερινή γυναίκα που κάνει τον απολογισμό της ζωής της, ακροβατώντας μεταξύ πραγματικότητας και φαντασίας, ειλικρίνειας και παραπλάνησης, κωμικότητας και τραγικής μοναξιάς. (Μικρό Παλλάς, από 16/10) Σκηνοθετεί και παίζει η Άννα-Μαρία Παπαχαραλάμπους στο «Good people» του βραβευμένου με Πούλιτζερ Αμερικανού συγγραφέα Ντέιβιντ Λίντσεϊ-Αμπέρ, το οποίο πρωτοανέβηκε στο Samuel J. Friedman Theatre του Μπρόντγουεϊ το 2011. Οι ήρωες, τους οποίους ερμηνεύουν οι Τάσος Γιαννόπουλος, Παύλος Λουτσίδης, Αουρόρα Μαριόν, Ζωή Ρηγοπούλου και Σωσώ Χατζημανώλη, προσπαθούν να φύγουν από τη μιζέρια της συνοικίας της εργατικής τάξης όπου μένουν δοκιμάζοντας τα πάντα. (Αποθήκη, από 30/10) Ο Γιάννης Λασπιάς συνεχίζει την ενασχόλησή του με σημαντικές γυναίκες που σφράγισαν με την παρουσία τους το παγκόσμιο καλλιτεχνικό και επιστημονικό στερέωμα. Μετά τη σκηνοθέτιδα Λίνα Βερτμίλερ («Ιστορία έρωτα και αναρχίας»), τη γλύπτρια Καμίλ Κλοντέλ και την πρώτη Γαλλίδα ψυχίατρο Κονστάνς Πασκάλ («Camille Claudel Mudness»), καταπιάνεται με τη βρετανίδα πεζογράφο Βιρτζίνια Γουλφ. Συγκεκριμένα, εμπνέεται από το δοκίμιό της «Α room of one’s own», που αποτελεί ορόσημο στο ζήτημα της γυναικείας χειραφέτησης, και δημιουργεί μια σκηνική διασκευή για τέσσερις ηθοποιούς. Οι Άντα Κουγιά, Πηνελόπη Μαρκοπούλου, Φωτεινή Παπαχριστοπούλου και Μαρλέν Σαΐτη ερμηνεύουν τέσσερις γυναίκες διαφορετικών ηλικιών και ιδιοσυγκρασιών, που μοιράζονται τους προβληματισμούς τους με αφορμή τον, ακόμα επίκαιρο, φεμινιστικό λόγο της Γουλφ, προσπαθώντας να βρουν τη δική τους φωνή σε έναν πατριαρχικό κόσμο. (Θέατρο 104) Εσείς θα θυσιάζατε 200.000 φράγκα, και μάλιστα εν μέσω τραπεζικής κρίσης, για χάρη του έρωτα; Σε αυτήν τη δοκιμασία βάζει τους ήρωές του ο Μαριβό με την «Κληρονομιά», που θα δούμε στο Από Μηχανής σε σκηνοθεσία του Γιάννη Νταλιάνη. Πρόκειται για ένα από τα χαρακτηριστικότερα –αν και λιγότερο παιγμένα– έργα του Γάλλου δραματουργού που έχει στο επίκεντρό του –τι άλλο;– τα παιχνίδια και τα τερτίπια του έρωτα. Σε αυτό το ισχυρό… crash test του ερωτικού συναισθήματος παίρνουν μέρος οι Μαριλίτα Λαμπροπούλου, Νίκος Νίκας, Γιάννης Σοφολόγης, Παρή Τρίκκα, Μπίλιω Μαρνέλη και Γιώργος Πατεράκης. (Από Μηχανής Θέατρο, από 22/10) Αντιμέτωπη με τη μεγαλύτερη πρόκληση της καριέρας της βρίσκεται η Νικολέτα Βλαβιανού, πρωταγωνιστώντας στις «Ωραίες μέρες». Έχοντας δίπλα της τον Νίκο Καραστέργιο και υπό τη σκηνοθετική καθοδήγηση του Νίκου Καμτσή, θα υποδυθεί την αμετανόητα αισιόδοξη Γουίνι, που «χτισμένη» σε ένα λόφο από χώμα, αντιμετωπίζει τη ζωή με αφοπλιστική, και άλλο τόσο διεισδυτική, ελαφρότητα. Άλλωστε, «όταν είναι κανείς μέσα στα σκατά μέχρι το λαιμό, δεν του μένει τίποτε άλλο παρά να τραγουδήσει». (Τόπος Αλλού, από 16/10) Στο ιστορικό θέατρο Βέμπο θα ανέβει η φιλόδοξη παραγωγή «Η Κυρία Επιθεώρηση» των Μάκη Δελαπόρτα και Στέλιου Παπαδόπουλου, με τον Κώστα Μακεδόνα σε ρόλο-έκπληξη, χορογραφίες του Θοδωρή Πανά και τον Γιάννη Ζουγανέλη, τη Σοφία Μουτίδου, τη Ζέτα Δούκα, τη Νίνα Λοτσάρη, τον Παναγιώτη Πετράκη και την Πηνελόπη Αναστασοπούλου να πρωταγωνιστούν. Η μουσικοθεατρική παραγωγή ενώνει το χθες με το σήμερα και τα χωράει όλα, από τα «Παναθήναια» της Μαρίκας Κοτοπούλη μέχρι την Ελλάδα του σήμερα, από την πανδημία του 1919 μέχρι τον κορονοϊό των ημερών μας, και από το ελληνοτουρκικό σύμφωνο φιλίας του 1929 μέχρι και τις σημερινές σοβαρές διαφορές μας με τη γείτονα χώρα. (Βέμπο) Μυρτώ Αλικάκη, Κώστας Κάππας, Θανάσης Πατριαρχέας και Ευσταθία Τσαπαρέλη θα ξεχάσουν κάθε πρόσχημα αστικής ευγένειας στη δημοφιλή μαύρη κωμωδία της Γιασμίνα Ρεζά. Ο Πέτρος Φιλιππίδης σκηνοθετεί την ερμηνευτική τετράδα σε ένα πολυαγαπημένο έργο που αποδομεί με σαρκαστικό πνεύμα την εικόνα του ευυπόληπτου, καθωσπρέπει αστού. Δύο ζευγάρια συναντιούνται με αφορμή τον καβγά των ανήλικων γιων τους, αλλά γρήγορα το καλοβαλμένο παρισινό σαλόνι που τους φιλοξενεί θα μετατραπεί σε πεδίο ανελέητης μάχης. (Αθηνά) Όσα νιώσαμε, οι σκέψεις που ξεπήδησαν αβίαστα και οι αποφάσεις που πήραμε ζώντας την εμπειρία της καραντίνας εκφράζονται μέσα από το έργο που έγραψε ο Πίτερ Κίλτερ, στις οχτώ εβδομάδες που διήρκησε το lockdown εξαιτίας της πανδημίας. «Η εποχή της καραντίνας» είναι μια ζωντανή μαρτυρία τόσο ανθρώπινη και οικεία σε όλους, ένα έργο που ξορκίζει τη μοναχικότητα! Όλα αυτά έκαναν το σκηνοθέτη Πέτρο Ζούλια να ποντάρει σ’ αυτό το έργο και να του δώσει σάρκα και οστά στη σκηνή του Γκλόρια, με πρωταγωνιστές τον Παύλο Χαϊκάλη και τη Μαρίνα Ψάλτη (Γκλόρια). Από τον περσινό Μάρτιο περιμέναμε τη μεγάλη παραγωγή του Εθνικού στη φρενήρη φάρσα του Ζορζ Φεϊντό «Η κυρία του Μαξίμ». Η πανδημία ματαίωσε τότε την πρεμιέρα της, αλλά τώρα ήρθε η ώρα να επιστρέψει, πάντα υπό τις σκηνοθετικές οδηγίες του Θωμά Μοσχόπουλου και με ένα θίασο 22 ταλαντούχων ηθοποιών: Θανάσης Αλευράς, Ευαγγελία Καρακατσάνη, Έμιλυ Κολιανδρή, Κώστας Κορωναίος, Αθηνά Μουστάκα, Κώστας Φιλίππογλου, Γαλήνη Χατζηπασχάλη, Αλέξανδρος Χρυσανθόπουλος κ.ά. Με την «Κυρία του Μαξίμ» ο Φεϊντό έφτασε στο απόγειο της δεξιοτεχνίας του, επιβεβαιώνοντας ότι κάτω από την καλογυαλισμένη επίστρωση ελαφράδας των έργων του κρύβεται ένας οξυδερκής παρατηρητής των ανθρώπινων συμπεριφορών. Μια ερωτική παρεξήγηση, στην οποία εμπλέκονται ένας συντηρητικός παντρεμένος άντρας και μια χορεύτρια του καμπαρέ, γίνεται η αφορμή για έναν δαιμόνιο σκηνικό μηχανισμό που αγγίζει τα όρια του θεάτρου του παραλόγου. (Εθνικό-Κεντρική Σκηνή, από 16/10) Μπολιασμένη με εκρηκτικά κωμική διάθεση, η σάτιρα «Το ξεκατίνιασμα του Ολύμπου» της ομάδας ΑβγίΠαπ γίνεται ο καθρέφτης της σύγχρονης ελληνικής πραγματικότητας, αλλά και η διαχρονική σημειολογία της ιστορίας μας, με αφετηρία την ελληνική μυθολογία. Πώς επιτυγχάνεται αυτό; Αναμένουμε να το δούμε στο θέατρο Olvio σε σκηνοθεσία του Δημήτρη Κανέλλου. Παίζουν οι: Αντώνης Αντωνάκος, Έλενα Αρβανίτη, Ειρήνη Ιωάννου, Λίνα Καμπούρογλου, Μαριάννα Λαγουρού κ.ά. (Olvio, από 19/10) Προϊόν ωραίας έμπνευσης φαίνεται η ιδέα της Αικατερίνης Παπαγεωργίου να διασκευάσει τον «Γυάλινο κόσμο» μεταφέροντάς τον στη μεταπολεμική Ελλάδα. Ακολουθώντας το πλαίσιο του πρωτότυπου, που παντρεύει το ρεαλισμό με το ονειρικό στοιχείο, η παράσταση απευθύνεται σε όλη την οικογένεια και κυρίως στους εφήβους και εστιάζει στη δυναμική των ανθρώπινων σχέσεων υπό την επίδραση των ιστορικών και κοινωνικοπολιτικών συνθηκών. (Ίδρυμα Θεοχαράκη) Ο Γιώργος Καφετζόπουλος παίζει και κάνει το ντεμπούτο του ως θεατρικός συγγραφέας δίπλα στον πατέρα του Αντώνη Καφετζόπουλo και τον Στάθη Σταμουλακάτο στο έργο «Τάο», που κάνει πρεμιέρα στο θέατρο Ριάλτο «Αλέκος Αλεξανδράκης». Έχουμε την αίσθηση ότι πρόκειται για ένα έργο που ακολουθεί την τάση των τελευταίων ετών, φέρνοντας τον άγριο ρεαλισμό σε πρώτο πλάνο. Οι τρεις ήρωες του έργου είναι μέσα στην τσίτα, κάνουν παράνομες μπίζνες, ζουν έρωτες και προδοσίες, αναπτύσσουν ιδεολογίες που δεν σηκώνουν αμφισβήτηση, δρουν στο μικρόκοσμο της νύχτας, από τη φυλακή μέχρι το σκυλάδικο. Η Δανάη Σπηλιώτη σκηνοθετεί φέροντας ακόμα μία φορά επίκαιρες προβληματικές στο θεατρικό σανίδι. (Ριάλτο «Αλέκος Αλεξανδράκης», από 23/10) Άλλη μια από τις πολυαναμενόμενες πρεμιέρες της περσινής σεζόν που ματαιώθηκαν λόγω του lockdown. Ο Αργύρης Πανταζάρας εμπνεύστηκε μια περφόρμανς για δύο ηθοποιούς βασισμένος στο πιο διάσημο θεατρικό ζευγάρι όλων των εποχών, όπως και σε όλα τα ζευγάρια των ερωτευμένων που αποτύπωσε με την πένα του ο σπουδαίος Σαίξπηρ. Ο ταλαντούχος ηθοποιός, έχοντας στο πλευρό του την Έλλη Τρίγγου, θα δώσει τη δική του πνοή στην ξακουστή ερωτική ιστορία, μεταφέροντάς την ως μια διαχρονική περιπέτεια της εφηβείας που στέκεται απέναντι στον έρωτα, το θέατρο και τον θάνατο… (Πορεία, από 13/10). Σε μια απομονωμένη έπαυλη στο βικτωριανό Λονδίνο που τη στοιχειώνει η μυστηριώδης παρουσία μιας μαυροντυμένης γυναίκας μετακομίζουν ο Κωνσταντίνος Ασπιώτης και ο Τάσος Χαλκιάς. Το δημοφιλές μυθιστόρημα της Σούζαν Χιλ (σε θεατρική διασκευή του Στίβεν Μάλατρατ) σκηνοθετεί για δεύτερη φορά ο Νικορέστης Χανιωτάκης, αλλάζοντας κατά το ήμισυ τη διανομή του πρώτου ανεβάσματος. Η ατμόσφαιρα εποχής, το μυστήριο, το απροσδόκητο φινάλε, ακόμη και ο… θρύλος που θέλει την κατάρα της άγνωστης γυναίκας να κυνηγά τους ηθοποιούς της παράστασης, έχουν καταστήσει τη «Γυναίκα με τα μαύρα» ένα από τα πιο δημοφιλή έργα μυστηρίου παγκοσμίως. (Πειραιώς 131, από 21/10) Με ένα έργο που πρωτοανέβασε ο Λευτέρης Βογιατζής εγκαινιάζεται η νέα εποχή του ιστορικού θεάτρου της Κυψέλης. Τη σκηνοθεσία υπογράφει ο επί χρόνια συνεργάτης του Βογιατζή, Γιώργος Σκεύας και τους ρόλους των δύο εύπορων Ευρωπαίων που αντανακλούν τη συλλογική μνήμη και ενοχή ολόκληρου του δυτικού κόσμου, θα ερμηνεύσουν ο Δημήτρης Ήμελλος και η Μαρία Σκουλά. (Θέατρο Οδού Κυκλάδων, από 21/10) O Δημήτρης Μαλισσόβας επανέρχεται με νέα σκηνοθετική ματιά στο διάσημο αντιπολεμικό μιούζικαλ που σφράγισε μια ολόκληρη εποχή και τα τραγούδια του έγιναν ύμνοι του πασιφιστικού κινήματος. Η Μαίρη Συνατσάκη, ο Ίαν Στρατής, η Κατερίνα Σούσουλα, η Κόνυ Μεταξά και οι υπόλοιποι ηθοποιοί του νεανικού καστ ενσαρκώνουν τους μποέμ χίπις που αγωνίζονται ενάντια στη στρατολόγηση στον πόλεμο του Βιετνάμ και υπόσχονται να μας παρασύρουν με την ενέργειά τους. (Ριάλτο, από 19/10) Η «Προδοσία» του Χάρολντ Πίντερ, ένα από τα σημαντικότερα έργα του σπουδαίου Βρετανού δραματουργού, πρωτοανέβηκε στο Εθνικό Θέατρο της Αγγλίας, το 1978, σε σκηνοθεσία του Πίτερ Χολ. Τρία χρόνια αργότερα, το 1981, ανέβηκε για πρώτη φορά στην Ελλάδα από το Θέατρο Τέχνης σε σκηνοθεσία Κάρολου Κουν. Έκτοτε έχει γνωρίσει αρκετά ανεβάσματα στην Ελλάδα και είναι ένα από τα πιο αγαπητά έργα του συγγραφέα στη χώρα μας. Φέτος θα το δούμε στο θέατρο Βρετάνια, σε σκηνοθεσία του Αιμίλιου Χειλάκη, με τον ίδιο, τον Λάκη Λαζόπουλου και την Αθηνά Μαξίμου. Στη διάρκεια εννέα σκηνών, μέσα από τις εξομολογήσεις των ηρώων αλλά κυρίως μέσα από τις σιωπές τους, τρεις άνθρωποι αναλογίζονται πόση αξία έχει η αλήθεια όταν αυτή απειλεί την εύθραυστη καθημερινή ισορροπία τους. (Βρετάνια, από 21/10) Κι όμως γίνεται, σύμφωνα με τον νεαρό συγγραφέα Δημήτρη Φούτσια που υπογράφει την κωμωδία «Meatball#OKEFTES», η οποία βραβεύτηκε στο Εργαστήριο Νέων Θεατρικών Συγγραφέων που διοργανώνει το Ίδρυμα «Μιχάλης Κακογιάννης». Η ιστορία ξετυλίγεται γύρω από ένα… κεφτεδάκι, που κάνει ύπουλα την εμφάνισή του στο γεύμα μιας παρέας φίλων. Αυτή θα είναι η αφορμή για να δούμε τέσσερις φιλήσυχους, πολιτισμένους ανθρώπους να μετατρέπονται σε εξαγριωμένα θηρία προκειμένου να βρουν τον ένοχο που απειλεί να καταστρέψει την καριέρα, το όνομα και την τιμή τους! Γιατί; Επειδή βρισκόμαστε σε ένα ίσως όχι και τόσο μακρινό μέλλον, όπου η κατανάλωση ζωικών προϊόντων έχει απαγορευτεί διά ροπάλου και νόμου. Την παράσταση θα σκηνοθετήσει ο Γιώργος Λύρας, που συνεχίζει να δείχνει το ενδιαφέρον του για την ελληνική γραφή (μετά τον «Βουρκόλακα» του Εφταλιώτη και τη «Στέλλα Βιολάντη» του Ξενόπουλου), ενώ τους ρόλους θα ερμηνεύσουν τέσσερις ηθοποιοί της νεότερης γενιάς: Άρτεμις Γρύμπλα, Απόστολος Καμιτσάκης, Βασιλική Κίσσα και Βαγγέλης Σαλεύρης. (Αλίκη, από 22/10) Ο Χάρης Ρώμας δίνει τη δική του μάτια πάνω στη γνωστή κωμωδία της Φίνος Φιλμ «Ο Κλέαρχος, η Μαρίνα και ο Κοντός» που κυκλοφόρησε το 1961 σε σενάριο των Νίκου Τσιφόρου και Πολύβιου Βασιλειάδη. Από τη θέση του σκηνοθέτη και του ηθοποιού, μαζί με τους ηθοποιούς Τάνια Τρύπη, Γιώργο Γαλίτη, Ευτυχία Φαναριώτη, Βαγγέλη Δουκουτσέλη, Εύη Κολιούλη, Αντώνη Καλομοιράκη και Μαρία Κοκολάκη, θα ζωντανέψουν στη σκηνή του υπερσύγχρονου Alhambra Art Theatre την απίθανη ιστορία του Κλέαρχου που ζητά από το γαμπρό του να σταθεί αλληλέγγυος στα ερωτικά του παραστρατήματα. (Alhambra Art Theatre, από 22/10) Με τον ταλαντούχο Γιάννη Μόσχο στη σκηνοθεσία, η μεγάλη κυρία του ελληνικού θεάτρου θα ερμηνεύσει τον μονόλογο του Βρετανού συγγραφέα και σεναριογράφου Κρίστοφερ Χάμπτον, που βασίζεται στην πραγματική μαρτυρία της επί χρόνια γραμματέα του Γκέμπελς, Μπρουνχίλντε Πόμσελ. Ακολουθώντας την αφήγησή της, από τα νεανικά της χρόνια μέχρι την άνοδο του ναζισμού και την ήττα της Γερμανίας, το έργο θέτει μια σειρά από αμείλικτα ερωτήματα σχετικά με την προσωπική ευθύνη και το κατά πόσο ένας καθημερινός άνθρωπος μπορεί να επηρεάσει τον ρου της Ιστορίας. (Ιλίσια-Βολανάκης, από 14/10) Ο Οκτώβριος κρατάει τα σκήπτρα του μήνα των επαναλήψεων, κι εμείς αγαπάμε να ξαναβλέπουμε παραστάσεις που έχουμε αγαπήσει. Τεράστιες επιτυχίες των προηγούμενων χρόνων ξεκινούν και φέτος για να μας θυμίσουν συγκλονιστικές ερμηνείες όπως της Μαρίας Ναυπλιώτου στο «Master Class» («Δημήτρης Χορν»), κλασικά αριστουργήματα σε ευφάνταστα ανεβάσματα όπως της Κατερίνας Ευαγγελάτου με τον «Άμλετ» (Αμφι-θέατρο), παραστάσεις που συζητήθηκαν όσο λίγες («Άνθρωποι και ποντίκια», Cartel), θεατρικές διασκευές σημαντικών πεζογραφημάτων («Γιούγκερμαν», Πορεία, από 14/10), βιογραφίες όπως αυτή της Μαρίκας Κοτοπούλη («Μαρίκα», Χώρα), ξένα έργα με δυνατές δραματικές ερμηνείες, όπως η «Βασίλισσα της ομορφιάς» (Σύγχρονο) και ο «Ρινόκερος» (Κιβωτός, από 16/10), έργα που παίζονται ασταμάτητα («Δείπνο ηλιθίων», Κάππα), κωμωδίες με μουσικό χαρακτήρα («Μήδεια», Εμπορικόν), αλλά και νέες ελληνικές κωμωδίες («Όποιος θέλει να χωρίσει…να σηκώσει το χέρι του», Ήβη).#1 «Το τρίτο στεφάνι»
Πολύκροτο έργο σε υπερπαραγωγή
#2 «Το κλουβί με τις τρελές»
Queer κωμωδία-σταθμός
#3 «Ο Τζεμ»
Πρωτόπαιχτο στη χώρα μας
#4 «Η παγίδα»
Ψυχολογικό δράμα με στοιχεία μυστηρίου
#5 «Σ’ εσάς που με ακούτε»
Ο Αλέξανδρος Αβρανάς σκηνοθετεί Λούλα Αναγνωστάκη
#6 «Το σχολείο της ανυπακοής»
Το έργο του Πάκο Μπεθέρα σε πανελλήνια πρώτη
#7 «Η ποντικοπαγίδα»
Τα καλά κρυμμένα μυστικά της Αγκάθα Κρίστι
#8 «Συνοικία το όνειρο»
Μια θρυλική ταινία στο θέατρο
#9 «Παίζοντας το θύμα»
Από τη Ρωσία για πρώτη φορά στην Ελλάδα
#10 «Φαίδρας έρως»
Εμμονικό και καταστροφικό πάθος
#11 «Ξυπόλητοι στο πάρκο»
Η τρυφερή κωμωδία που αγαπήσαμε
#12 «Αξύριστα πηγούνια»
Αρσενικά ενοχικά σύνδρομα
#13 «Την Πέμπτη, κύριε Γκρην»
Ένα έργο για την ανδρική φιλία
#14 «Μεταμφίεση»
Η Χάρις Αλεξίου σε θεατρικό σόλο
#15 «Good people»
Αγώνας επιβίωσης
#16 «Το δικό της δωμάτιο»
Από τη Βιρτζίνια Γουλφ για όλες τις γυναίκες
#17 «Η κληρονομιά»
Αγάπη ή χρήμα;
#18 «Ω, τι ωραίες μέρες!»
Ο Μπέκετ στην Κυψέλη
#19 «Η Κυρία Επιθεώρηση»
Νοσταλγικό και γκλάμορους
#20 «Ο θεός της σφαγής»
Κωμωδία για γερά νεύρα
#21 «Στην εποχή της καραντίνας»
Όσα μας έμαθε το lockdown
#22 «Η κυρία του Μαξίμ»
Η ξεκαρδιστική φάρσα που περιμέναμε!
#23 «Το ξεκατίνιασμα του Ολύμπου»
Από τη μυθολογία στο σήμερα
#24 «Ένα σπίτι από γυαλί»
Ο Τενεσί Ουίλιαμς στην Ελλάδα του ’50
#25 «Τάο»
Τρεις αντιήρωες στη σκηνή του Ριάλτο
#26 «This is not Romeo & Juliet»
Πανταζάρας και Τρίγγου (δεν) είναι ο Ρωμαίος και η Ιουλιέτα
#27 «Η γυναίκα με τα μαύρα»
Θρίλερ στην Πειραιώς
#28 «Τέφρα και σκιά»
Ο Πίντερ επιστρέφει στην Οδό Κυκλάδων
#29 «Hair»
Το δημοφιλές μιούζικαλ ροκάρει!
#30 «Προδοσία»
Η αξία της αλήθειας
#31 «Meatball#OKEFTES»
Vegan κωμωδία γίνεται;
#32 «Ο Κλέαρχος, η Μαρίνα και ο Κοντός»
Με την πατίνα του κλασικού
#33 «Μια Γερμανίδα γραμματέας»
Η Ρένη Πιττακή σε ρόλο-πρόκληση
+ «Δέκα δυνατές επαναλήψεις»
Επιστρέφουν λόγω επιτυχίας!
Συντάκτριες: Μαρία Κρύου, Τώνια Καράωγλου
Πηγή: www.athinorama.gr