Αντέχουμε 24 ώρες Ευτυχίας; Το μουσικό σύνολο Klangforum Wien μας τις προσφέρει στη Στέγη!

Το Klangforum Wien, με έτος γέννησης το 1985 και υπό την μπαγκέτα του Beat Furrer, έχει ήδη στο ενεργητικό του περίπου 500 νέα κομμάτια από συνθέτες από όλο τον κόσμο. Διεθνείς μουσικοί εκπροσωπούν την καλλιτεχνική ιδέα και την προσέγγιση που στοχεύει στην επαναφορά μέσω της τέχνης τους ενός στοιχείου που φαίνεται να έχει χαθεί κατά τον 20ό αιώνα, και που δίνει στη μουσική τους μια θέση στο παρόν και ειδικά στην κοινωνία, για την οποία και έχει γραφτεί η μουσική. Τα τελευταία χρόνια, το σύνολο προσπαθεί να μεταφέρει στις επόμενες γενιές μουσικών νέες τεχνικές και στιλ μουσικής έκφρασης. Κι όπως αναφέρει το ίδιο, το Klangforum Wien «δεν είναι τίποτα άλλο παρά μια δύναμη, για να βελτιώσει τον κόσμο».

©Judith Schlosser

Στην Αθήνα, το Klangforum Wien αναλαμβάνει να μας χαρίσει 24 ώρες ευτυχίας, χάρη στο εναλλακτικό μοντέλο που προτείνει ο οικονομολόγος Christian Felber με το βιβλίο του «Οικονομία για το Κοινό Καλό». Στις 24 αυτές ώρες περιέχεται ένας μαραθώνιος μουσικής, προβολή ταινιών animation, sleepover και ομιλίες, με την τελική ερώτηση να συνοψίζεται στο «Πώς θέλουμε εν τέλει να ζήσουμε;». Αυτοί που θα βιώσουν το 24ωρο του μουσικού συνόλου Klangforum Wien σίγουρα δεν θα μπορέσουν να το κατατάξουν στο στενό πλαίσιο της έννοιας συναυλίας: η μουσική είναι το έναυσμα και το φόντο μιας συζήτησης μεταξύ μουσικών, καλεσμένων και συμμετεχόντων για το μέλλον του Δυτικού Κόσμου και το λειτουργικό ή μη οικονομικό σύστημα που τον διατρέχει.

©Lukas Beck

Το μανιφέστο «Οικονομία για το Κοινό Καλό», που είναι και στο επίκεντρο του δρώμενου, αντιτίθεται στο υπάρχον οικονομικό σύστημα, το οποίο θεωρεί πως προκαλεί κοινωνικούς αποκλεισμούς, και αντιπροτείνει την αλληλεγγύη, τη σύμπραξη και την αμοιβαία εμπιστοσύνη. Από βιβλίο έγινε κίνημα που μας καλεί να βάλουμε τη συνεργασία πάνω από τον οικονομικό ανταγωνισμό και την κερδοφορία, που οδηγεί στην απληστία και την ανεξέλεγκτη συγκέντρωση πλούτου.

Υπό το πρίσμα της «Οικονομίας για το Κοινό Καλό», θα δούμε δέκα ταινίες animation μικρού μήκους, παραγωγής δέκα κινηματογραφιστριών και δέκα συνθετριών από την Ευρώπη, που ταλαντεύονται γύρω από την πιθανότητα επιτυχίας του εναλλακτικού οικονομικού μοντέλου. Συνεπώς, η εμπειρία αυτή εντάσσει στην ατζέντα της και τον φεμινισμό, μία εκ των βασικών προϋποθέσεων για την ύπαρξη ισότητας σήμερα. Η κοινή τους θεματολογία εξερευνά τις έννοιες του καταναλωτισμού, της οικονομικής λαιμαργίας, της αλληλεγγύης αλλά και της επανάστασης έναντι στο υπάρχον οικονομικό σύστημα.

Το Happiness Machine, ως 24ωρο project δεν θέλει τόσο να μας πείσει για το πόσο λάθος ή όχι είναι το σύγχρονο καπιταλιστικό σύστημα: Θέλει να μας δώσει χρόνο να σκεφτούμε τον εαυτό μας ως λειτουργικό γρανάζι σε ένα άλλο σύστημα, το οποίο το ήδη υπάρχον δεν μας επιτρέπει να το ανακαλύψουμε. Γιατί για το ήδη υπάρχον σύστημα ο χρόνος είναι χρήμα, όχι χώρος σκέψης.

Λίγα λόγια για τις ταινίες

“The Flounder” (Elizabeth Hobbs / Carola Bauckholt)

Το “The Flounder” είναι μια πειραματική ερμηνεία του παραμυθιού των Γκριμ «Ο Ψαράς και η Γυναίκα του». Αυτό το παραμύθι είναι μια αφήγηση σχετικά με την οικονομική απληστία.

“Lickalike” (Rebecca Blöcher” / Eva Reiter)

Το “Lickalike” επικεντρώνεται τόσο οπτικά όσο και ακουστικά στη σύνδεση μεταξύ των ζωντανών οργανισμών, εξετάζοντας τα συστήματα που είναι βασικά για την κοινωνική συνύπαρξη και κατανόηση σήμερα.

“PANTOPOS” (Eni Brandner / Misato Mochizuki)

Ξεκινώντας σε ένα φαινομενικά παλιομοδίτικο κόσμο του γκλάμουρ, το PANTOPOS μάς οδηγεί στο να ανακαλύψουμε ένα σουρεαλιστικό μέρος νέων ιδεών, όπου τίποτα δεν είναι το ίδιο. Το μόνο που έχει μένει και μας είναι οικείο είναι οι άνθρωποι που κατοικούν στο μέρος αυτό και οι χειρονομίες τους. Τελικά αυτό το μέρος είναι πραγματικό ή απλά ένα όνειρο;

“Music Box” (Joanna Kożuch / Ying Wang)

Σε ένα τσίρκο, ένα σύνολο ακροβατών προσπαθεί να δημιουργήσει την τέλεια ανθρώπινη πυραμίδα. Όμως, ένας από τους ακροβάτες έχει ένα πρόβλημα στο χέρι και δεν μπορεί να κρατήσει τον συνάδελφό του, οπότε και η πυραμίδα καταρρέει. Ο χορογράφος έχει τώρα τρεις επιλογές: 1) Μπορεί να αντικαταστήσει τον ακροβάτη με κάποιον πιο ικανό, 2) μπορεί να αντικαταστήσει όλο το σύνολο ή 3) να κρατήσει την ομάδα όπως έχει, αρκεί να βρει τη σωστή θέση για όλους. Όλες οι εναλλακτικές οδηγούν στο ίδιο αποτέλεσμα, όμως υπάρχει μία βασική διαφορά.

“Music Box” – Joanna Kozuch & Ying-Wang

“Bloomers” (Samantha Moore / Malin Bång)

Μια οικογένεια έχει επιχείρηση εσωρούχων, που προσφέρει εργασία σε άνεργους ντόπιους. Ηχητικά, η ταινία συνδυάζει ήχους από το εργαστήρι και συνεντεύξεις των εργαζομένων εκεί, ενώ οι εικόνες που βλέπουμε είναι τυπωμένες σε ύφασμα.

“Hierarchy Glitch” (Vessela Dantcheva / Electric Indigo)

Το “Hierarchy Glitch” αναφέρεται στην κεντρική ιδέα του μοντέλου της «Οικονομίας για το Κοινό Καλό». Οπτικά και ηχητικά, η ταινία επικεντρώνεται σε συμπεριφορές που δημιουργεί η ιεραρχία και περιορίζει τις δυνατότητες κάθε ατόμου.

“The Happiness Machine” (Ana Nedeljković / Hanna Hartman)

Η ταινία είναι μια προσομοίωση ενός ανύπαρκτου βιντεοπαιχνιδιού που αφορά τις πρακτικές μιας επιχειρήσεις που εκ πρώτης όψης φαίνεται ιδανική. Τι γίνεται όμως όταν δούμε την ολοκληρωμένη εικόνα; Το «ιδανικό» καταστρέφεται μπροστά στα μάτια μας.

“The Happiness Machine” – Ana Nedeljkovic, Hanna Hartman

“Measuring the Distance” (Susi Jirkuff / Joanna Bailie)

H ταινία εξερευνά την απόσταση, την ανωνυμία που προσφέρει η αρχιτεκτονική σήμερα, την παρακμή αλλά και την αλληλεπίδραση.

“Generator / Operator” (Andrea Schneider / Marianthi Papalexandri-Alexandri)

Η ταινία επικεντρώνεται στις έννοιες τις συνεργασίας, της εμπιστοσύνης και της αλληλεγγύης, τις οποίες θεωρεί ο οικονομολόγος Christian Felber κεντρικές της «Οικονομίας για το Κοινό Καλό».

“Suggestion of Least Resistance” (Michelle Kranot / Iris ter Schiphorst)

Είναι μία ταινία που συγκρίνει εμάς, τις ζωές μας και την ανθρωπιά μας με χαρτί που καίγεται στον αέρα. Εικόνες χαρτιών που πετούν μέσα από σπασμένα παράθυρα ενός φλεγόμενου μέρους αντιπαρατίθενται με εικόνες πλήθους που συγκεντρώνεται και σκορπίζεται.

“Bloomers” – Samantha Moore & Malin Bang

Info: Happiness Machine: 24 ώρες ευτυχίας με το Klangforum Wien | 1 – 2 Νοεμβρίου | Στέγη Ιδρύματος Ωνάση